استارتاپ‌های حوزه فین‌تک کسب و کار خود را بدون اینکه بدانند چطور باید از آن پول در بیاورند، راه می‌اندازند، زمانی که افراد نخبه شروع به کار می‌کنند سریع یک شرکت تاسیس می‌کنند و تنها چیزی که به آن فکر نمی‌کنند پول درآوردن و بیزینس مدل است. انتخاب اشتباه سرمایه‌گذار نیز از دیگر دلایل مهم شکست استارتاپ‌ها است. انتخاب نادرستی که بین این دو صورت می‌گیرد، منجر به شکست می شود. نادیده گرفتن رقبا، ایده پردازی در تضاد با الزامات، قوانین و مقررات نهادهای حاکمیتی، همسان پنداری فین تک با سایر حوزه ها، تمرکز بر روی مدیریت هزینه و استراتژی صرفه جویی و زمان طولانی ورود به بازار از دیگر عوامل اصلی شکست استارتاپ های فین تک به حساب می آید.

زنجیره شکست و سرخوردگی با مسئولیت پذیری تک تک ما متوقف می شود، تصور موفقیت در سایه شکست دیگران،‌تصور ناپایدار و موقتی است. جامعه ایده آل ، جایی است که تلاش همه در مسیر موفقیت و برد دیگران است و این تنها با مسئولیت پذیری تک تک افراد جامعه ممکن می شود. سرمایه گذاران نیک اندیش منفعت خود را به موفقیت تیم های نوپا و مستعد گره می زنند و شرایط برد و موفقیت مشترک را فراهم میکنند. این شرایط تنها شامل سرمایه های مادی و پول نیست ،‌ سرمایه شامل تمام داشته های سرمایه گذار است ، از تجربه و دانش گرفته تا روابط با گروه های بزرگ تری در داخل و خارج از کشور ،‌همه این ها آورده سرمایه گذار نیک اندیش یا Angel Investor خواهد بود.

یکی از دستاوردهای بزرگ حضور فین‌تک‌ها تولد مفهوم جدیدی به نام بانکداری باز است که به‌طور خلاصه اجازه می‌دهد نرم‌افزارهایی که توسط اشخاص و سازمان‌هایی غیر از بانک و شرکای سنتی آن‌ها تولید شده بتواند طی پروتکل‌های از پیش تعریف‌شده و ایمن با سامانه‌های عملیاتی بانک‌ها ارتباط و تعامل برقرار نماید. اگر فین‌تک‌ها در حیطهٔ مقررات عمل کنند اساساً دسترسی به پول مردم را ندارند لذا جای نگرانی نیست و هرگونه جمع‌آوری وجوه و نقل‌وانتقال بایستی در حساب‌های بانکی و توسط مالک منابع یا صاحب حساب مدیریت شود صرف‌نظر از ابزار بکار گرفته‌شده و یا تولیدکننده و ارائه‌دهندهٔ ابزار و خدمات.

هر چند دسترسی به اطلاعات بیش از قبل امکان پذیر است ولی همچنان سطح دسترسی محدود به منابعی است که به صورت یکسان در اختیار همگان قرار ندارد. کشورهای در حال توسعه مانند ایران که توزیع ثروت، منابع و امکانات در روستاها و شهرستانها با شهرهای بزرگ قابل مقایسه نیست، یکی از بزرگترین نیازهای بشر اگر نگوییم نادیده گرفته شده می توان گفت در کمترین سطح از توجه قرار دارد و آن نیاز به پرورش فکر و روح انسانهاست. دسترسی به منابع مطالعاتی از جمله کتاب، اولین قدم در این راه است که نه تنها افکار و فرهنگ انسان را تغییر می دهد بلکه رشد اقتصادی را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. من باور دارم شکوفایی اقتصاد از مسیر دانش و فرهنگ جوامع عبور می کند.